Archeologisch onderzoek rond de buurtschap Heierhoeve
Van onze verslaggever
Venlo -
Een team archeologen van het Archeologisch Diensten Centrum in Amersfoort doet momenteel veldonderzoek in de buurtschap Heierhoeve tussen Grubbenvorst en Blerick. In een gedeelte van dat gebied wordt in 2012 de Floriade gehouden. Er zijn plannen om eventuele vindplaatsen tijdens deze wereldtuinbouwtentoonstelling voor publiek open te stellen.
Het onderzoek, dat vorige week is begonnen, duurt ongeveer tien weken. In een gebied van 35 hectare graven de archeologen in een gelijkmatig patroon proefgleuven van vijf meter breed en twintig meter lang.
De Venlose stadsarcheoloog M.Dolmans is hoopvol over het resultaat. Vooronderzoek heeft de afgelopen jaren aangetoond dat het gebied rond Heierhoeve een rijk verleden kent. Er zijn resten gevonden die teruggaan tot de late steentijd, zo'n dertienduizend jaar geleden. Vanaf circa 4000 voor Christus werd het gebied steeds intensiever bewoond en werden er behalve boerderijen ook akkers, wegen en grafvelden aangelegd. De archeologen verwachten onder meer prehistorische jachtkampen, boerennederzettingen en mogelijk grafvelden aan te treffen.
Tot dusver zijn er volgens een woordvoerder nog geen belangwekkende zaken boven de grond gekomen. ,,Maar we hebben nog heel wat weken te gaan.''
Heierhoeve maakt deel uit van Trade Port Noord, een ruim zevenhonderd hectare groot en overwegend agrarisch gebied dat de komende jaren wordt ontwikkeld tot een gebied voor bedrijven, Floriade, natuur en recreatie.
Op basis van het veldonderzoek dat nu bezig is, bekijken de archeologen welke vindplaatsen ter plaatse te behouden zijn. Als dat niet kan, gaan zij na welke vindplaatsen opgegraven moeten worden. Tegen het einde van het onderzoek kan het publiek de vondsten bekijken tijdens een open middag. Mochten er vindplaatsen in het Floriade-gebied behouden kunnen worden, dan het de bedoeling deze tijdens de tuinbouwexpo open te stellen voor de bezoekers daarvan.
De emmer met musketkogels staat boven, in de werkplaats liggen de vondsten die nog moeten worden schoongemaakt en de serre is voor het grotere werk. Maar de mooiste stukken bewaart de 65-jarige Jo Maassen in de woonkamer. Wat te denken van een zilveren onderscheiding uit de tijd van Napoleon of knopen van een eeuwenoude mantelfabriek of een puntgave riemhanger. Dan rolt hij uit een stuk keukenpapier een donkere munt. ,,Moet je eens kijken, zo mooi, uit de tijd van Napoleon. Toen ik die vond, heb ik wel even naar boven gekeken. 'Jong, bedankt', zei ik.'' En wie heeft er een schoengesp met het diamantje er nog in van pakweg honderd jaar oud?
Maassen vindt het fantastisch om met de metaaldetector aan het werk te zijn. Het liefst op plekken waar vroeger gebouwen stonden, dan heb je de meeste kans op succes. Via de boekjes van de heemkundeverenigingen in Zuid-Limburg probeert hij de geschiedenis van een stuk grond te achterhalen. Heeft hier ooit een boerderij gestaan of misschien wel een kasteel? Altijd maar dan ook altijd vraagt hij de boer of hij op zijn land mag. Maassen wil niets stiekem doen, gewoon netjes toestemming vragen en als het niet mag, heeft hij pech. ,,Je loopt toch over zijn land, graaft gaten van veertig, vijftig centimeter diep en die moet je wel netjes dicht maken.'' Een jaar later, als het land opnieuw is omgeploegd, is Maassen er weer. Je weet immers nooit wat er nu weer in de bovenste laag aarde is terechtgekomen.
Meestal stuit hij op kogels, loden musketkogels in verschillende maten en munten. Prachtige exemplaren, sommige met het jaartal 1620. ,,Zo gaaf nog, en dan te bedenken dat ze honderden jaren onder de grond hebben gelegen. Stop maar eens een euro twee jaar onder de grond. Die komt er echt niet zo mooi uit. Ander materiaal, hè.''
Wat zijn vondst waard is, interesseert Maassen niet. Hij vindt het gewoon mooi om oud spul te zoeken. Jo Maassen speurt graag rond kastelen, tussen de bagger die uit de grachten komen. Hij zocht tussen de troep die uit de Jeker kwam. Mocht op een terrein in Ubachsberg zoeken. Houdt goed in de gaten of de bewoner van een ,,interessant pand'' aan het verbouwen is en vraagt of hij mag langskomen.
Dat speurwerk leverde een zilveren armbandje met de naam Pistella op. Een Amerikaans identiteitsplaatje van ene Harris. Een Duitse onderscheiding. Een plaatje met een musket erop. ,,Dat is een onderscheiding voor hoge piefen'', weet Maassen. ,,Als ik dit soort dingen vind, denk ik altijd aan de eigenaar. Zou die erg gedupeerd zijn, vraag ik me dan af.'' Hij probeert ook altijd die eigenaar op te sporen. Niet altijd met succes.
Waar hij graag eens zou willen zoeken? Maassen lacht. ,,Toen ze bij kasteel Rivieren in Voerendaal de gracht gingen schoonmaken, heb ik gevraagd of ik met mijn metaaldetector mocht komen. Mocht niet. Jammer, maar ik heb die beslissing te respecteren.''
Niet iedere speurtocht levert mooie dingen op. Maar mooi of niet, Maassen laat niks liggen. Dus komt hij regelmatig thuis met een tas vol oude troep. De hoefijzers hangt hij in zijn schuurtje op, zilverpapier, spijkers en ander oud ijzer gaat thuis in de afvalbak. ,,Ik zou het de volgende keer toch weer tegenkomen. Bovendien heeft de boer er dan ook nog profijt van dat ik over zijn land gelopen heb.''
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen Je mag geen reacties plaatsen Je mag je berichten niet bewerken Je mag je berichten niet verwijderen Ja mag niet stemmen in polls Je mag geen attachments plaatsen in dit forum Je mag geen bestanden downloaden in dit forum