Weer een boer blij...
Lekker op de bank onderuitgezakt
voor de tv.
Begon net lekker weg te dommelen gaat de telefoon.
Mijn zus aan de lijn, of ik een keer tijd had om een tractorgewicht op te zoeken
die het zoontje van een boer bij hun
in de buurt van de tractor had laten vallen.
Nu had ik al eens bij die boer op het land mogen zoeken dus dat was voor mij
geen probleem.
Gelijk Johan even gebeld of hij ook wou helpen.
Uiteraard vond Johan dat geen enkel bezwaar.
Met een dergelijke speurtocht bouw je tenslotte niets anders op dan een goede
reputatie.
Dus gelijk de volgende morgen die kant op gereden, even een bakkie gedaan bij
mij zus en toen het land op.
Na nog geen 3 minuten zoeken was het al raak en konden we het gewicht uit de
grond trekken.
Gelijk weer van het land afgelopen, want we hadden eigenlijk al andere plannen
gemaakt voor die dag.
Nu deze speurtocht weing tijd in beslag had genomen kon dat ook nog doorgaan.
Gewicht in de auto gelegd en bij de boer afgeleverd die hem met een brede lach
van ons overnam.
Weer een boer blij...
Wicher en Johan.