Vandaag samen met zoekmaat Johan een middagje wezen zoeken.
Het was ongeveer windkracht 4, zo nu en dan een bui.
Dus, dachten wij, we gaan naar het bos, lekker tussen de bomen, uit de wind en schuilen onder het gebladerte als het even regent.
Zo gezegd zo gedaan, onderweg er naar toe druppelde het lichtjes.
Stelt niks voor zeiden we.
Eenmaal in het bos was het zo goed als droog dus we waren vol goede moed en stapten uit de auto.
'Ik neem toch maar een plastic zakje mee om over de kast van de detector te doen' zei ik.
Na even aarzelen pakte Johan toch ook maar een zakje.
We waren uitgestapt aan een hessenweg.
We hadden verhalen gehoord en tips gekregen over zulk soort wegen. (Zijn toch de oude routes nietwaar?)
Maar het duurde maar even of we doken het bos in en kregen zo nu en dan een piepje.
(Je staat er versteld van hoeveel blikjes en trekringen er nog in zo'n bos liggen.)
Na een metertje of pak em beet 500 hadden we er een stuk of wat gevonden.
En natuurlijk vind je bijna in elk bos de nodige kogels en hulsen uit de tweede wereldoorlog. (Ik heb al een pot vol van die rommel)
We liepen mooi gelijk op door het bos tot Johan zich door een paar dichte bosjes wurmde.
Ik dacht, ik loop wel even om, want dat gewurm daar had ik geen zin in.
Dus ik omlopen, blijkt Johan in geen velden of wegen te bekennen.
Nou kan dit wel kloppen want we waren in het bos nietwaar?
Maar afijn, allebei dus op eigen houtje aan het zoeken, al kogels en trekringetjes opgravend.
Ongeveer een half uurtje zo door gezocht, een keertje gefloten, geen fluitje terug dus nog steeds geen Johan.
(Johan schijnt naar later bleek hetzelfde gedaan te hebben.)
De regen viel ondertussen met kleine bakjes uit de lucht. (een zegen, zo'n plastic zakje)
Ik liep zo langzamerhand de richting van de hessenweg uit met de gedachte dat Johan hetzelfde wel zou doen.
Het regenwater liep zo langzamerhand met straaltjes van mijn hoofd in mijn nek. (verdomd weinig blad aan die bomen in de winter, volgende keer neem ik een pet mee.)
Bij de hessenweg aangekomen nog steeds geen Johan.
Ik was zo'n kilometer van de auto verwijdert dus kuierde ik die kant maar op, onderweg nog een stuiver opgravend uit 1987.
Halverwege keek ik eens achterom om te zien of Johan er al aan kwam.
En ja hoor, een metertje of 200 terug liep ook Johan te zwaaien met zijn piepstok.
We kwamen gelijktijdig bij de auto aan en stapten in om een andere plek op te zoeken.
Johan wist nog een plek waar een oud huis had gestaan dus daar gingen we naar toe.
De regen kon ons niet zo veel meer (wel een beetje) schelen want we waren toch al nat.
Hier en daar een lepeltje in de grond, een oude schop en een oude rolschuif was de buit.
Na een uurtje gezcht te hebben hadden we het ook hier wel gezien.
Dus weer in de auto en op zoek naar een nieuwe plek om te zoeken.
Het is eigenlijk een raar gedoe, eerst zoeken naar een plek en dan naar de plek om te zoeken.
Maar goed, we reden over een brug en Johan stelde gelijk voor om eens langs het kanaal te lopen.
Ik vond het prima dus dat waren we dan mooi met elkaar eens.
Langs het kanaal liep een dijkje van ongeveer een halve kilometer, altijd interresant, dijkjes.
Maar ook hier weer blikwerk in de grond.
Aan het eind van het dijkje bleef ik even staan om een sjaggie te draaien en eens even rond te kijken of ik nog wat interresante dingen in het landschap kon ontdekken.
Op een afstand van zo'n 1,5 kilometer zag ik een grote boom eenzaam midden op een akker staan.
Johan kwam ook aanlopen en na even overleggen waren we het er over eens dat dat wel een interresante boom was.
Al zwaaiend met de detector, onderweg een musketkogeltje en een hoefijzer opgeduikelt, bij de akker met de boom aangekomen.
Ik zei tegen Johan 'als dat geen geluk brengt, zo'n hoefijzer!'
Natuurlijk meteen richting boom gedetectoreerd.
Een meter of tien bij de boom vandaan ineens een heldere piep.
Schop in de grond en ja hoor, een perfect gave (zilveren?) speld.
Dat beloofde wat dus doorzoeken geblazen.
Door gesjokt naar de boom om daar eens een rondje om heen te maken.
Halverwege het rondje weer een heldere piep, altijd spannend bij zo'n oude en dikke boom.
Bij de eerste poging om de schep in de grond te steken brak ik zowat mijn arm.
Tja, een dikke boom heeft dikke wortels, nietwaar?
Met veel gewurm met de schop en een half uur aan tijd eindelijk een klein gat tussen de wortels gemaakt maar geen stukje metaal in zicht.
Het lijkt hopeloos en ik geef er even de brui aan en ga verder zoeken op de akker.
Een cent van willem en een loodje is de buit. Magertjes.
De piep bij de boom blijft in mijn achterhoofd spoken en ik loop nog maar eens naar de boom toe.
Zwaai er nog eens over met mijn classic en ja hoor, nog net zo helder.
Toch nog maar even doorbijten en de schop weer tussen de wortels.
Met veel moeite het zand beetje bij beetje naar boven gehaald maar nog steeds niets wat ook maar een beetje op metaal leek.
Nou ja, dacht ik, hoe dieper hoe beter. Meer kans op een grote buit.
Johan kwam ook maar eens kijken, 'kun je het niet vinden?'
Het antwoord laat zich raden.
Johan laat zijn classic er ook eens over zwaaien en krijgt ook een goeie piep te horen.
'Het ligt er wel' zegt hij, 'het zou zonde zijn om het op te geven want dan krijg je er spijt van en nachtmerries erbij'.
Nog maar een kwartiertje doorgemartelt en nog steeds geen spoortje metaal te bespeuren.
Die dikke wortel waar ik bijna mijn arm op gebroken had lag ook midden boven het gat dus daar werd het allemaal ook al niet makkelijker van.
Johan zwaaide nog eens over de dikke wortel en zei 'volgens mij ligt het er bovenop'.
Dat was inderdaad een mogelijkheid want naast de dikke wortel was het ook nog een wirwar van nog meer boomwortels.
Ten einde raad de schop in stand hakbijl in de hand genomen en er op los gehakt.
Spaanders vlogen in de rondte maar de wortels waren bijzonder taai.
Plotseling zag ik iets glinsteren. Wow!
Maar de wortels veren weer terug en het voorwerp is weer uit zicht. (sjit!!)
De schop er weer tussen en ja hoor, eindelijk heb ik het in mijn vingers.
Al die tijd verspilt, het was alleen maar een groot rond kolereding.
Het kolereding:
_________________
Alleen geregistreerde gebruikers kunnen links zien op dit forum! registreer of login om de links te kunnen zien!
leuk verhaal. Die zilveren speld heb ik niet gezien. Heb je die zilveren munt ook op die dag gevonden?
_________________
Groetjes
Bart
Het kan regenen, waaien, heet of koud zijn, als ik zoek heb ik de tijd van mijn leven. Zeker als ik een mooie vondst schoonveeg van honderden of misschien wel duizenden jaren oud, mijn buik vol met vlinders. [love-smiley-020.gif]
Dat is toch een zilveren munt op die foto of lig ik nog te slapen?
_________________
Groetjes
Bart
Het kan regenen, waaien, heet of koud zijn, als ik zoek heb ik de tijd van mijn leven. Zeker als ik een mooie vondst schoonveeg van honderden of misschien wel duizenden jaren oud, mijn buik vol met vlinders. [love-smiley-020.gif]
O wacht nee. Dat is de speld. Hij ziet er wel uit als een munt
_________________
Groetjes
Bart
Het kan regenen, waaien, heet of koud zijn, als ik zoek heb ik de tijd van mijn leven. Zeker als ik een mooie vondst schoonveeg van honderden of misschien wel duizenden jaren oud, mijn buik vol met vlinders. [love-smiley-020.gif]
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen Je mag geen reacties plaatsen Je mag je berichten niet bewerken Je mag je berichten niet verwijderen Ja mag niet stemmen in polls Je mag geen attachments plaatsen in dit forum Je mag geen bestanden downloaden in dit forum