Het
muntmeesterteken en
muntteken (Engels: privy mark, Frans: différent, Duits: Münzmeisterzeichen) is een symbool dat samen met het
muntteken wordt geslagen op de Nederlandse, Luxemburgse en enkele andere munten waar de Koninklijke Nederlandse
munt munten slaat die dienen als wettig betaalmiddel. Deze traditie stamt uit de vijftiende eeuw. Op 26 november 1816 werd bij Koninklijk Besluit vastgesteld dat het
munt- en
muntmeesterteken voortaan op iedere door de Rijksmunt geslagen
munt moest worden aangebracht. Het gebruik van zowel een
muntteken als een
muntmeesterteken is vrij uniek te noemen.
muntteken
Het
muntteken geeft in een symbool het land van uitgifte aan. Sinds 1816 zijn alle door de 's Rijksmunt (tegenwoordig Koninklijke Nederlandse
munt) geslagen munten voorzien van een
muntteken. Het
muntteken op de door de KNM geslagen munten stelt een Mercuriusstaf voor. Mercurius is immers de Romeinse god voor handel en verkeer.
muntmeesterteken
De
muntmeester is de algemeen directeur van de Koninklijke Nederlandse
munt (voorheen 's Rijksmunt). In 1792 werd het
muntmeesterteken ingevoerd. De eerste
muntmeester, Y.D.C Suermondt, heeft in zijn loopbaan tweemaal van
muntmeesterteken gewisseld. In een later stadium werd het
muntmeesterteken onttrokken aan de naam van de desbetreffende
muntmeester. De
muntmeester die na de Tweede Wereldoorlog aantrad, dr. J.W.A. van Hengel, veranderde het
muntteken in een visje.