Google   Yahoo   All The Web   AltaVista   Kobala Attendeer een kennis 
Help mij om dit forum te laten bestaan! Doneer een vrij bedrag via paypal Doneer 1,30 per telefoon Detecting Community Forum Doneer 1,30 per telefoon Help mij om dit forum te laten bestaan! Doneer een vrij bedrag via paypal
 Zilverkeuren   Mededelingen aangaande het forum  
 RegistreerRegistreer   Log inLog in 
Detecting Community Forum -> Detectie Encyclopedie Het is nu Do Mrt 28, 2024 15:48
Detectie Encyclopedie is 508.050 maal geraadpleegd
 
 Categorie    
 5  -  A  B  C  D  E  F  G  H  I  J  K  L  M  N  O  P  Q  R  S  T  U  V  W  X  Y  Z  -  Alles
Grootste informatiebron: WikiPedia
  
  
willem iv Algemeen
Willem IV Karel Hendrik Friso (1 september 1711 – 22 oktober 1751), Prins van Oranje, Graaf van Nassau, was erfstadhouder van de Republiek der Verenigde Nederlanden (1747-1751).

Hij werd geboren in Leeuwarden als zoon van johan willem friso van Nassau-Dietz en Maria Louise van Hessen-Kassel. willem iv studeerde aan de Universiteit van Franeker. Als stadhouder waren zijn belangrijkste raadgevers David en Isaac de Pinto en Mattheus Lestevenon.

willem iv stierf in 's-Gravenhage op 40-jarige leeftijd, en werd opgevolgd door zijn dan 3 jaar oude zoon Willem. Zijn moeder en de hertog van Brunswijk namen zijn zaken waar tot 1766.

Huwelijk en kinderen
Willem trouwde op 25 maart 1734 te Londen met Anna van Hannover ((1709-1759). Handel, die haar muzieklessen had gegeven, componeerde een opera voor die gelegenheid. Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:

    2 naamloze kinderen (1735 en 1739)
    wilhelmina Carolina (1743-1787), gehuwd met Karel Christiaan van Nassau-Weilburg
    Anna (1746)
    Willem Batavus (1748-1806), de latere stadhouder willem v, gehuwd met wilhelmina van Pruisen (1751-1820)


Voorganger: johan willem friso
Opvolger: willem v
Alleen geregistreerde gebruikers kunnen links zien op dit forum!
registreer of login om de links te kunnen zien!

Gestart door:
Wicher

Gewijzigd door:
(laatste onderaan)
Wicher
(Bewerk) (Verwijder)
willem v Algemeen
Willem V Batavus (8 maart 1748 - 9 april 1806), Prins van Oranje, Graaf van Nassau, was erfstadhouder van de Republiek der Verenigde Nederlanden.

Hij werd geboren in 's-Gravenhage als zoon van willem iv en Anna van Hannover. Hij werd opgevoed door zijn moeder en vanaf 1759 door hertog Lodewijk Ernst van Brunswijk-Wolfenbüttel. Op 4 oktober 1767 trad hij in het huwelijk met wilhelmina van Pruisen, een nicht van Frederik de Grote. In 1768, meerderjarig geworden, trad hij aan als stadhouder. Over willem v wordt geschreven dat hij een fabelachtig geheugen had en snel van begrip was. Hij was erudiet en filosofisch ingesteld, maar tamelijk slordig en suffig met papieren. Hij was een stevige drinker, liep mank en miste een of twee voortanden.

willem v begon zijn carrière met voorstellen tot hervorming van de vroedschappen in de Friese steden Stavoren (1768), Workum (1772) en Bolsward (1773). De stadhouder beschikte over goede contacten ("premiers") in Friesland. Ook in Gelderland en Overijssel hadden kleine steden moeite om hun vroedschapzetels op te vullen. Het probleem van de opvulling van vroedschapszetels speelde ook in steden met een aanzienlijke katholieke bevolking, zoals Haarlem, Arnhem, Nijmegen, Oldenzaal, 's-Hertogenbosch, etc. De voorstellen tot hervorming werden hem niet in dank afgenomen. In Bolsward, toen een klein stadje met 2.600 inwoners, maar met een aanzienlijke katholieke bevolking (30%), ontstond in 1778 protest, waarop de stadhouder besloot het voorstel te laten rusten.

De patriottentijd
In 1781 kwam er steeds meer kritiek op het functioneren van willem v en op de hertog van Brunswijk. De hertog had de minderjarigheid van Willem aangegrepen om in een geheime akte meer macht op te eisen. Het pamflet “Aan het volk van Nederland” vond gretig aftrek. De schrijver was waarschijnlijk Joan Derk van der Capellen tot den Pol. Bovendien was de Republiek in oorlog geraakt met de Engelsen, vanwege wapensmokkel naar de Verenigde Staten. De vierde zeeoorlog met de Engelsen verliep desastreus. willem v werd beschuldigd van heulen met de vijand: George III, de koning van Engeland, zijn oom. Ook uit Overijssel kwam kritiek. Baron Joan Derk van der Capelen tot den Poll sprak zich uit voor steun aan de Verenigde Staten in hun onafhankelijkheidstrijd en voor versterking van de verwaarloosde vloot. Van der Capellen tot den Pol werd daardoor in 1778 als afgevaardigde uit de Provinciale Staten gezet, maar wist in 1782 opnieuw een zetel te behalen.

Dit succes van Joan Derk van der Capellen tot den Pol inspireerde de patriotten tot nieuwe eisen. De stadhouder verloor steeds meer macht en dronk veel wijn. In 1784 werd bekend dat de hertog van Brunswijk hem in het geheim nog steeds adviseerde. De hertog werd het land uitgezet, vanwege zijn familiebanden met de keizer van Oostenrijk, heer van de zuidelijke Nederlanden. Jozef II zou opening van de Schelde willen. De kwestie was aanleiding voor de patriotten tot het oprichten van nog meer exercitiegenootschappen. De patriotten stelden voor een raad in te stellen, waarin ook zijn vrouw zitting zou hebben, die hem ter zijde zouden staan. De prins liet niets van zich horen. In september 1785 verloor willem v zijn militaire positie in 's Gravenhage. Een wanhopige willem v vertrok naar de grens bij Breda om van zijn daadkracht te getuigen. Het liefst had hij afstand gedaan en zich teruggetrokken op een van zijn Duitse bezittingen.

willem v reisde af naar Friesland, zijn vrouw en zijn kinderen waren hem reeds voorgegaan. Het lukte hem en zijn vrouw om steun te verwerven in Friesland. Via Groningen trok de stadhouder naar het jachtverblijf Het Loo bij Apeldoorn.

Escalatie
De patriotten in de stad Utrecht gingen op 2 augustus 1786 over tot het benoemen van nieuwe patriottische vroedschapsleden, zonder de goedkeuring van de stadhouder. De prinsgezinde statenleden verlegden daarop de vergaderingen naar Amersfoort. De Provinciale Staten van Utrecht waren toen opgedeeld. Begin september 1786 werd een poging gedaan om de patriotten een halt toe te roepen. Er dreigde een burgeroorlog. Hattem en Elburg werden enige dagen bezet door stadhouderlijke troepen, waar de 24-jarige H.W. Daendels het excercitiegenootschap aanvoerde. Enkele weken later werd het de exercitiegenootschappen en de vrijcorpsen in Gelderland en Friesland verboden petities in te dienen en elkaar steun te bieden. In feite van beperking van vrijheid van meningsuiting en vergadering. In november 1786 verhuisde de stadhouderlijke familie van Apeldoorn naar Nijmegen.

Aanhouding bij Goejanverwellesluis
Begin mei 1787 is vanuit Amersfoort een poging gedaan Utrecht te heroveren. Er vielen enkele slachtoffers. Prinses wilhelmina reisde enkele weken later in twee koetsen met zestien paarden naar 's-Gravenhage. Zij werd tegengehouden langs de Vlist. Het gezelschap werd onder geleide naar Goejanverwellesluis gevoerd, in afwachting van een beslissing van de Staten van Holland. Prinses wilhelmina moest onverrichterzake terugkeren naar Nijmegen. De broer van wilhelmina, de nieuw aangetreden koning van Pruisen, kwam op haar initiatief zijn zuster te hulp. De patriotten verlieten Utrecht bij de nadering van het Pruisische leger. Ook in Gorkum werd huisgehouden, waar een neef van Van der Capellen de patriotten aanvoerde. Op 23 september 1787 was de rust hersteld. Prinses wilhelmina en haar echtgenoot keerden terug naar Den Haag. (Waarschijnlijk is Prinsjesdag naar die gebeurtenis vernoemd). In de weken daarna werden honderden patriotten gevangen genomen en er volgden wraakakties door prinsgezinden. Enkele duizenden patriotten zijn via Brussel naar Noord-Frankrijk uitgeweken. Er werden in de navolgende jaren vijf doodvonnissen uitgesproken. Het betrof Robert Jasper van der Cappelen van de Marsch, de leider van de patriotten in Gelderland, alsmede H.W. Daendels en twee van zijn medestanders uit Hattem. Ten slotte Cornelis van den Burg, een burgemeester van Bolsward. De vonnissen zijn nooit uitgevoerd of zijn omgezet in verbanning.

In januari 1795 vluchtte willem v naar Engeland na de inval van de Franse troepen (waaronder een Bataafs legioen) in de Nederlanden. Tijdens een bezoek aan zijn dochter Louise overleed willem v in Brunswijk en werd daar begraven. Het stoffelijk overschot is in 1958 bijgezet in de Nieuwe Kerk (Delft). Zijn zoon werd in 1813 koning willem i.

Voorganger: willem iv
Opvolger: willem i
Alleen geregistreerde gebruikers kunnen links zien op dit forum!
registreer of login om de links te kunnen zien!

Gestart door:
Wicher

Gewijzigd door:
(laatste onderaan)
Wicher
(Bewerk) (Verwijder)
willemcent Algemeen
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
willemcenten Algemeen
Willemcenten zijn centen uit de periode waarin de koningen willem i, willem ii en willem iii regeerden.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
wonderdadige medaille Algemeen
Maria is in 1830 verschenen in parijs aan Catharine laboure
De hangertjes zijn bekend doordat er aan de voorzijde een afbeelding van Maria staat. Onder bij haar voeten staat meestal het verschijningsjaar 1830. Geflankeerd door de tekst in vele talen "oh Maria zonder zonde ontvangen, bid voor ons en zij die hun toevlucht tot u nemen. Op de achterzijde staat het kruis van Jezus, de letter M van Maria. Twee harten van Jozef en Maria.
Deze hanger staat ook bekend als wonderdadige medaille en is later van vele materialen gemaakt. Vanaf 1832 zijn er in enkele jaren vele miljoenen van verkocht.
Gestart door:
john kuipers

(Bewerk) (Verwijder)
zand Algemeen
Zand ontstaat door erosie van gesteente; door wind en water (rivieren) worden losse stukjes steen getransporteerd en vergruizen daarbij tot steeds kleinere deeltjes. Het zand dat de zee bereikt, vormt daar duinen en het strand.

De hardste en chemisch meest stabiele mineralen blijven uiteindelijk over, vandaar dat zand meestal voornamelijk uit kwartskristallen bestaat. Een zand dat vrijwel geheel uit kwarts bestaat wordt een "schoon zand" genoemd.

Er bestaat ook zand dat afkomstig is van koraal.

Korrelgrootte
Er zijn verschillende schalen voor korrelgrootte, maar de volgende indeling is de meest gebruikte bij siliciclastica:

    minder dan 0,002 mm klei
    van 0,002 tot 0,02 mm leem of silt
    van 0,1 tot 0,2 mm fijn zand
    van 0,5 tot 1 mm grof zand
    meer dan 2 mm grind

zand dat gecompacteerd raakt, wordt zandsteen. Binnen de zandstenen worden verschillende klassificaties gebruikt, naar afzettingsmilieu, korrelgrootte, sortering en metamorfe graad.




zand is waterdoorlatend; silt en klei, samen de afslibbare fractie genoemd, zijn min of meer waterondoorlatend. Voor zowel de landbouw als de geotechniek is die eigenschap bijzonder belangrijk.

Gebruik van zand
zand wordt o.a. gebruikt als constructiemateriaal in de GWW-sector, voor het maken van beton, maar ook voor de fabricage van glas. zand is ook geschikt om mee te spelen op het strand en in de zandbak.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
zegellood Algemeen
Zie ook loodje
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
zegelring Algemeen
Een zegelring is een ring (meestal van edelmetaal) voorzien van een gravure (in het metaal zelf, of in een in de ring gezette steen) aan de dorsale zijde (rugzijde).

Deze ring (gravure) kan gebruikt worden om een afdruk te maken in zegellak, teneinde een document (of ander te verzegelen object) van een zegel te voorzien.

Traditioneel (en functioneel) wordt de gravure in spiegelbeeld aangebracht.

Heden ten dage worden veel zgn. zegelringen voorzien van allerhande niet-heraldische decoraties, en dienen slechts een decoratief doel.

In België worden zegelringen veelal gedragen door de adel en hogere bourgeoisie, meestal aan de pink van de linkerhand.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
zegelstempel Algemeen
De zegelstempel

Voordat de envelop werd uitgevonden werden brieven samengevouwen. De brief werd destijds met een lakzegel verzegeld, zodat de brief niet door onbevoegden kon worden gelezen.

In de 12de eeuw was het gebruik ontstaan om wapens af te drukken op zegels, om zodoende ook een persoonlijk tintje aan bepaalde documenten te geven. Op deze zegels werden figuren afgebeeld zoals de adelaar, leeuw, draken en andere afbeeldingen.

Een lakafbeelding krijg je door de zegellak te smelten en de zegelstempel in de nog zachte lak te drukken.

[toevoeging van Adriaan]
Het gebruik is eigenlijk nog veel ouder . De romeinen krasten hun berichten op met was besmeerde plankjes. Twee van die plankjes werden met een koordje dichtgeknoopt. De knoop kwam in een metalen doosje met dekseltje dat men liet vol lopen met was. In de was drukte men een zegelstempel, het dekseltje op het zegeldoosje beschermde de kwetsbare afdruk.
Gestart door:
Wicher

Gewijzigd door:
(laatste onderaan)
Wicher
(Bewerk) (Verwijder)
zilveren-tientje Algemeen
Het Zilveren tientje of 10 guldenmuntstuk was een zilveren munt die van 1970-2001 door Nederland heeft gecirculeerd. In 1994 werd het zilveren tientje als herdenkingsmunt opnieuw leven ingeblazen. In 1970 en 1973 werden onder koningin juliana 2 herdendenkingsmunten geslagen, in 1970 ter gelegenhied van de Nederlandse na-oorlogse wederopbouw met de titel: Nederland Herrijst en in 1970 ter gelegenheid van het zilveren regeringsjubileum van Koningin juliana. Deze twee munten waren op dezelfde maat, hetzelfde gewicht en het zelfde gehalte aan de voor-oorlogse rijksdaalders, nu zouden ze geproduceerd worden met een diameter van 33 millimeter en en een gewicht van 15 gram.

In 1994 werd ter gelegenheid van het vijftig jarig bestaan van de Benelux een speciale 10 gulden herdenkinsmunt geslagen waarvan de keerzijde precies hetzelfde zou zijn als de 250 Belgische Frankmunt en 250 Luxemburgse frankmunt om het symbool van eenheid te tonen. Op de voorzijden van de Nederlandse munt zou H.M Koningin beatrix worden afgebeeld, Jan van Luxemburg op de 250 Luxemburgse frankmunt en Koning Albert II op de 250 Belgische Frankmunt. In 1995 werd vanwege de bepalingen in de Waarborgwet het gehalte van de zilveren tientjes verhoogd van 720/1000 naar 800/1000. Van het Zilveren tientje zijn in deze periode nog vijf verschillende versies uitgegeven.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
zilveren-vijftigje Algemeen
Het Zilveren vijftigje of 50 guldenstuk was een muntstuk dat van 1982-1998 geslagen werd en tot 2001 wettig Nederlands betaalmiddel was. Voor het uitgeven van herdenkingsmunten werd in 1981 gedacht aan het creëren van een of meer muntstukken met een zodanig hoge nominale waarde en in een zodanige uitvoering, dat aangenomen mocht worden dat deze munten niet feitelijk als betaalmiddel zou gaan fungeren maar wel officieel als wettig betaalmiddel zou erkend worden. In 1982 werd het eerste bod geboden om een zilveren 50 guldenstuk (925/1000) te gaan slaan en werd direct geaccepteerd. Tussen 1982-1998 zijn er negen verschillende zilveren vijftigjes uitgebracht, waarbij de aanleiding steeds lag in de sfeer van feestelijke momenten van bijzondere nationale betekenis of van evenementen rond het Koninklijk Huis.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
zilvermerk Algemeen
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
zilverpapier Algemeen
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
zinkpest Algemeen
Zinkpest is de aanduiding voor de ongewenste witte plekken op een zinken munt.

Het proces kan de munt vernietigen en overslaan naar andere zinken voorwerpen.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
zinkrot Algemeen
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
munt Voorwerpen
Plaatje metaal van veelal ronde vorm.
Munten komen nietemin in veel vormen voor.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
rekenpenning Voorwerpen
Een rekenpenning is een penning gebruikt om met behulp van een rekenbord te kunnen rekenen. De penning nam een waarde aan afhankelijk van het vak waar hij op geplaatst was. Het rekenbord was een veelgebruikt hulpmiddel voor de rekenkamer (boekhouding).

Zie ook geuzenpenning
Gestart door:
Wicher

Gewijzigd door:
(laatste onderaan)
Wicher
(Bewerk) (Verwijder)
vuursteen Voorwerpen
Vuursteen, silex, flint ("flinterdun") of (Engels)chert is een gesteente dat vaak in klompen in kalksteen wordt aangetroffen en meestal bruin of grijs van kleur is. Dergelijke 'klompen' worden in de geologie 'concreties' genoemd. De in het tijdperk van het Laat-Krijt afgezette vuursteenconcreties zijn zeer vormrijk en variëren van langwerpige platen tot gewei- en botvormige stenen. vuursteen bestaat uit cryptokristallijn siliciumdioxide en veel (chemisch gebonden) water. Het is een erg hard, clastisch gesteente dat voornamelijk aangetroffen wordt in opgevulde graafgangen van kreeftachtigen. Bij een harde slag op een stuk vuursteen ontstaat er vaak een schelpvormig breukvlak met scherpe kanten. Dit ontstaat door een spanningsgolf in het gesteente door de inslag.

Het gesteente wordt vuursteen genoemd omdat een slag op een stuk vuursteen met een stuk ijzer of pyriet kan resulteren in vonken, waarmee, met de nodige ervaring, een droog, brandbaar materiaal (zoals een plukje los katoen of gedroogd mos, of tondelzwam) aangestoken kan worden. De vonken ontstaan door kleine ijzerdeeltjes die spontaan in de lucht oxideren waarbij veel warmte vrij komt zodat de deeltjes gaan gloeien.

Bijl van vuursteen uit het Neolithicum, 31 cm lang
Prehistorie
In prehistorische tijden (de steentijd) maakten mensen zoals de Neanderthalers en de Cro-Magnonmens stenen gebruiksvoorwerpen, zoals schrapers, pijlpunten, bijlen en klingen, bij voorkeur van dit materiaal.

Aan de mate van verfijning van het product en de gebruikte technieken kan vrij nauwkeurig worden geschat hoe oud het voorwerp is. Omdat dergelijke gebruiksvoorwerpen in tegenstelling tot menselijk en dierlijk weefsel, hout en textiel niet vergaan, zijn ze naast al dan niet bewerkte botten en potscherven, vrijwel de enige sporen die we hebben van de prehistorische mens.

Ook in België en Nederland kunnen op vele plaatsen vuurstenen werktuigen worden aangetroffen, en plaatsen waar mensen in de steentijd vuurstenen werktuigen maakten. Soms zijn de scherven van een klomp die niet konden worden gebruikt zo dicht bij elkaar blijven liggen dat een flink aantal nog steeds aan elkaar kan worden gepast wat het mogelijk maakt een goed inzicht te krijgen in de methode van de oorspronkelijke bewerking. Daarnaast hebben in recente decennia veel (amateur)archeologen zich bekwaamd in het maken van vuurstenen gebruiksvoorwerpen wat ook veel inzicht in de benodigde vaardigheden en technieken heeft opgeleverd. Vuurstenen voorwerpen kunnen verder verwerings- en gebruikssporen vertonen die meer inzicht geven in de manier waarop ze zijn gebruikt en of ze lang aan het oppervlak hebben gelegen.

De vuursteenmijnen te Spiennes, ten zuid-oosten van Bergen in België, zijn meer dan 100 hectare groot. Het is het grootste en oudste complex van vuursteenmijnen in Europa en behoort tot de werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Tussen Rijckholt en Sint Geertruid in Nederland, bevindt zich in het Savelsbos ook een vuursteenmijn, waar tussen 3950 voor Christus en 2650 v. Chr. vuursteen is gedolven. Deze vuurstenen werden gebruikt om wapens en gebruiksvoorwerpen van te maken. Het is het oudste bekende voorbeeld van mijnbouw in Nederland.
Gestart door:
Wicher

Gewijzigd door:
(laatste onderaan)
Wicher
(Bewerk) (Verwijder)
aluminium Metaalsoorten
Aluminium is een scheikundig element met symbool Al en atoomnummer 13. Het is een zilverwit hoofdgroepmetaal.

Ontdekking
Verbindingen van aluminium waren al in de oudheid bekend. Zo werd aluin onder meer gebruikt om bloedingen te stelpen. Het is echter niet eenvoudig het metaal uit aluin vrij te maken. aluminium werd in 1807 ontdekt door Humphry Davy, die het trachtte te bereiden uit aluminiumoxide. In 1825 bereidde Hans Christian Ørsted een onzuivere vorm van aluminium uit aluminiumchloride en kaliumamalgaam. Jarenlang was het metaal zo kostbaar dat het in ornamenten toegepast werd, getuige de massief aluminium kap op de toren van het Washington Monument. Pas in 1886 werd dankzij het Hall-Héroult proces de elektrochemische productie van het metaal op grote schaal mogelijk.

De naam is afgeleid van het Latijnse aluin. (In het Engels heet het ook alumínium, maar in het Amerikaans alúminum.)

Opmerkelijke eigenschappen
aluminium is een zilverwit, buigzaam metaal. Het is stabiel aan de lucht, maar alleen dankzij een dun en gesloten oxidehuidje, dat het metaal een doffe indruk geeft. In aanwezigheid van kwikzouten vormt echter zich een oxide dat een niet-gesloten huid vormt. Onder die omstandigheden oxideert het metaal aan de lucht bijzonder snel en vliegt het in brand. In fijnverdeelde toestand wordt het wel als vaste raketbrandstof, of in thermische lansen gebruikt.

Verschijning
Aangezien aluminium een tamelijk onedel metaal is komt het niet in pure vorm in de natuur voor. In verbindingen echter is aluminium bijzonder algemeen. Aluminiumhoudende mineralen zijn verantwoordelijk voor een flink percentage (circa 8,1%) van de aardkorst. Hoewel aluminium een bestanddeel is van klei, gebruikt de aluminiumindustrie als erts bij voorkeur het mineraal bauxiet. Dit wordt onder andere in Australië en Suriname gewonnen. Winning uit klei is moeilijker en daardoor onrendabel. Wel kost het naar verhouding veel energie om het metaal uit zijn verbindingen vrij te maken. Veel aluminium wordt daarom tegenwoordig in kringloop gebruikt.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
brons Metaalsoorten
Brons is een legering van koper en ca. 10 tot 30% tin.

Traditioneel is brons het derde edelmetaal. Wanneer iemand een derde plaats behaalt krijgt deze de bronzen medaille uitgereikt.

De periode waarin veel metalen voorwerpen uit brons werden gemaakt, heet de bronstijd. brons is het eerste metaal (op enkele eerdere voorwerpen van koper uit het neolithicum na) dat in de lage landen door de mens werd gebruikt, ter vervanging van steen. Het is een taai en corrosiebestendig materiaal, dat zich goed leent bewerkt te worden. Bronzen voorwerpen, van heel kleine tot heel grote, worden meestal gegoten. Kerkklokken zijn altijd van brons, net als veel standbeelden.

brons wordt wel verward met messing, vooral wanneer het materiaal verweerd is. Nieuwe bronzen objecten zijn gemakkelijker te onderscheiden aan de kleur. messing is wat geel van kleur en brons is meer rood/roze van kleur.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
goud Metaalsoorten
Edelmetaal, goud wordt niet vaak gevonden.
Maar wordt het gevonden dan zijn de meeste zoekers de koning te rijk.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
ijzer Metaalsoorten
IJzer is een scheikundig element met symbool Fe en atoomnummer 26. Het is een grijs overgangsmetaal.

Ontdekking
Uit opgravingen blijkt dat rond 4000 v. Chr. ijzer al werd gebruikt door de Sumeriërs en de Egyptenaren voor speerpunten en ornamenten. Veelal was het ijzer hiervoor afkomstig van ingeslagen meteorieten. In de daarop volgende eeuwen werd het gebruik van ijzer verspreid naar Mesopotamië, Anatolië, Midden-Oosten en andere gebieden. Nadat men ontdekte hoe men ijzer uit zijn ertsen kon winnen en vervolgens smeden, nam het gebruik een grote vlucht.

Tussen de 12e eeuw v. Chr. en de 10e eeuw v. Chr. nam ijzer de plaats van brons over bij de productie van gereedschappen en wapens. Deze overgang van brons naar ijzer, die de ijzertijd inluidde, werd niet zo zeer veroorzaakt door betere eigenschappen van ijzer, maar meer door sterk geslonken beschikbaarheid van tin, een hoofdbestandsdeel van brons. In het Midden-Oosten ontdekte men dat de kwaliteit kon worden verbeterd door het ruwe ijzererts te verhitten in een bed van houtskool. Later werd dit procedé bekend als carbonisatie. In China werd het principe van de hoogoven bedacht en kon de kwaliteit van het ijzer verder worden verbeterd.

De naam ijzer is afkomstig van het Oudgermaanse woord îsarn, wat op zijn beurt mogelijk weer afkomstig is van het Etruskische aisar "goden". De Latijnse naam luidt ferrum, het woord waar het symbool Fe van afgeleid is.

Toepassingen
Van alle bekende metalen wordt ijzer het meest gebruikt, tegenwoordig vooral in de vorm van staal. Omdat het goedkoop en sterk is wordt het gebruikt voor bijvoorbeeld auto's, schepen en voor het bouwen van grote constructies.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
koper Metaalsoorten
Opgravingen in het noorden van wat tegenwoordig bekend is als Irak, hebben aangetoond dat koper al werd gebruikt rond 8700 v. Chr. Andere opgravingen wijzen uit dat men in 5000 v. Chr. koper al smolt en isoleerde uit koperhoudende mineralen zoals malachiet en azuriet.

Van de Sumeriërs en Egyptenaren is bekend dat zij rond 3000 v. Chr. koper smolten en gebruikten om brons te maken. Ook in China was het gebruik van koper bekend en zijn er zeer hoogwaardige bronzen voorwerpen uit 1200 v. Chr. gevonden. De in 1991 in de Oostenrijks/Italiaanse Alpen gevonden mummie Ötzi, die vermoedelijk omstreeks 3300 v. Chr. is gestorven, droeg gereedschap dat uit 99,7% zuiver koper bestond.

In de mythologie en alchemie werd koper vaak geassocieerd met de godheid Aphrodite vanwege de mooie glans. Om die reden werd koper vroeger onder andere gebruikt voor spiegels. De naam koper is vermoedelijk een verbastering van Cyprus.

Opmerkelijke eigenschappen
Onder invloed van de atmosfeer krijgt koper een groenige oxidelaag. Het element komt als zodanig in de natuur voor, hoewel het meer in gebonden toestand als sulfide of als oxide aangetroffen wordt. Koperhoudende mineralen zijn o.a. covelliet en malachiet. Op het veel duurdere zilver na, is koper de beste geleider van elektriciteit. Om die reden wordt het veel gebruikt in elektronische componenten.

De belangrijkste bronnen van koper zijn de mineralen azuriet, malachiet en borniet. Deze worden in grote hoeveelheden in ruime mate in de aardkorst aangetroffen.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
lood Metaalsoorten
Lood is een scheikundig element met symbool Pb en atoomnummer 82. Het is een donkergrijs hoofdgroepmetaal.

Ontdekking
lood wordt sinds 5000-4500 v. Chr. gebruikt omdat het wijdverspreid op aarde voorkomt en eenvoudig kan worden bewerkt. Alchemisten dachten dat lood het oudste metaal was en associeerden het met de planeet Saturnus. In het romeinse rijk werden loden pijpen gebruikt om water te transporteren die in sommige gevallen 2000 jaar later nog steeds in gebruik zijn.

In de jaren 1980-90 ontstond het besef dat lood schadelijk was voor het milieu met als gevolg dat het gebruik ervan aan banden werd gelegd. In autobrandstoffen werd lood vervangen door andere stoffen en loden pijpleidingen werden vervangen door kunststof of koper.

Het symbool van lood Pb is afkomstig van de Latijnse naam Plumbum. Het Nederlandstalige lood komt van het Angelsaksische (en ook Engelse) lead.

Toepassingen
Sinds het bekend worden van de schadelijkheid van lood voor het milieu, is het gebruik ervan sterk teruggedrongen. Tot die tijd waren er legio toepassingen:

De hoge buigzaamheid maakt lood geschikt om bij woningbouw kieren te dichten (loodslab). Van deze eigenschap wordt ook gebruik gemaakt in ramen van glas en lood, waarbij het stukje glas in een loden vatting opgesloten zit en de loodstrippen aan elkaar gesoldeerd worden.
In oplaadbare batterijen en accu's wordt lood als elektrode gebruikt.
In brandstoffen kan loodtetraethyl worden gebruikt als stabilisator. In de EU is dat sinds 1999 niet meer toegestaan.
lood kan worden toegepast in verf om het beter bestendig te maken tegen weersinvloeden. Sinds 1990 is dat in de EU niet meer toegestaan. Als pigment werd loodwit (loodoxide) veel toegepast.
Legering met tin voor orgelpijpen.
Omdat lood goede bescherming biedt tegen gammastraling worden loden omhulsels vaak gebruikt om radioactieve bronnen veilig te bewaren.

lood is een zacht, buigzaam en kneedbaar donker-blauw-grijs metaal dat bij kamertemperatuur een slechte geleider van elektriciteit is. Het is zeer corrosiebestendig, zelfs tegen geconcentreerde oplossingen van zwavelzuur. Door lood te legeren met antimoon of andere metalen kan het harder worden gemaakt.

Bij 7,2 K wordt lood een supergeleider.

Ongebonden lood is vrij zeldzaam in de aardkorst. Veelal wordt het aangetroffen in ertsen die naast lood ook zink, zilver en koper bevatten. Het meest voorkomende loodhoudende mineraal is galena dat ruim 86% lood bevat. Andere mineralen die als loodbron worden gebruik zijn cerussiet en angelsiet. Een andere - steeds belangrijker wordende - bron van lood is de recycling van afgedankte loodhoudende materialen.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
messing Metaalsoorten
Messing of geelkoper is een legering van koper en zink.

De naam geelkoper is afgeleid van de kleur wanneer het materiaal nog niet lang is blootgesteld aan de buitenlucht. Het is dan duidelijk geler dan zuiver koper of brons.

messing is een waardevol materiaal, vanwege zijn hardheid en goede smeedbaarheid. Er bestaan drie types messing:

Alfamessing, met minder dan 40% zink, is flexibel en kan koud gesmeed worden
Bètamessing, met meer zink naar verhouding, kan alleen heet gesmeed worden. Maar dit type messing is harder en sterker.
Witte messing, met meer dan 45% zink, is te bros om algemeen bruikbaar te zijn.
messing is bekend bij de mensheid sinds prehistorische tijden, lang voordat het metaal zink was ontdekt. Het werd gemaakt door koper samen met calamiet te smelten. Calamiet is een zinkerts. Tijdens dit proces wordt het zink uit het calamiet onttrokken en mengt dit direct met het koper. Zuivere zink is echter te reactief om te produceren met deze oude technieken.
Gestart door:
Wicher

(Bewerk) (Verwijder)
Er zijn momenteel 348 verwijzingen in de Detecting Community Encyclopedie.
Pagina 12 van 14 Ga naar Pagina Vorige  1, 2, 3 ... 11, 12, 13, 14  Volgende 
 Categorie    


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group

Googlepagina: GooglePullerPagina